топ-кла́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. топ-кла́с
Р. топ-кла́су
Д. топ-кла́су
В. топ-кла́с
Т. топ-кла́сам
М. топ-кла́се

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ціп-то́п

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ціп-то́п - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

контр-топ-спі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. контр-топ-спі́н контр-топ-спі́ны
Р. контр-топ-спі́ну контр-топ-спі́наў
Д. контр-топ-спі́ну контр-топ-спі́нам
В. контр-топ-спі́н контр-топ-спі́ны
Т. контр-топ-спі́нам контр-топ-спі́намі
М. контр-топ-спі́не контр-топ-спі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

топі́т

(ад англ. top = верх + hit = удача, поспех)

найбольш папулярны шлягер у хіт-парадзе,

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дыб-ды́б межд. в знач. сказ. топ-то́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туп межд., разг. топ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыб, дыб-ды́б, выкл.

у знач. вык. Ужываецца ў значэнні дзеяслова дыбаць. І [в]от ідуць сабе: сакратар — топ-топ па гразі, а крамнік — дыб-дыб, як певень. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trapp

~, ~! — разм. ху́тка!; топ-топ!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

То́піла, топ ’багна’ (Шатал.). Гл. тапіла.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

на́тап Конскі след на дарозе, дзе ступае конь, запрэжаны ў воз (Слаўг.), на засеяным полі (Краснап. Бяльк.). Тое ж тор, топ, следаві́шча (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)