генера́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для ператварэння аднаго віду энергіі ў другі.

Г. пастаяннага току.

Г. пераменнага току.

2. Прыстасаванне, апарат ці машына, якія вырабляюць якія-н. прадукты.

Г. вадароду.

Г. ідэй (перан.).

|| прым. генера́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кілава́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка вымярэння магутнасці электрычнага току, роўная 1000 ват.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпрамні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Прыстасаванне для ператварэння пераменнага электрычнага току ў пастаянны.

Ртутны в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераключа́льнік, -а, мн. -і, -аў м.

Прыстасаванне для пераключэння чаго-н.

П. электрычнага току.

П. дыяпазонаў прыёмніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электралячэ́нне, -я, н.

Лячэнне шляхам уздзеяння на арганізм электрычнага току або элекграмагнітнага поля.

|| прым. электралячэ́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электрасо́н, -сну́, м.

Медыцынская працэдура, якая выклікае сон пад уздзеяннем слабага імпульснага электрычнага току на галаўны мозг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

converter [kənˈvɜ:tə] n.

1. tech. канве́ртар, рэто́рта

2. electr. ператвара́льнік (току, частаты)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ампе́р, -а, мн. -ы, -аў і пры падліку пераважна ампе́р, м. (спец.).

Адзінка сілы электрычнага току.

|| прым. ампе́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэаста́т, -а, М -ста́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для рэгулявання сілы току і яго напружання.

|| прым. рэаста́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электро́ліз, -у, м. (спец.).

Хімічны працэс распаду рэчыва на састаўныя часткі пры праходжанні праз яго электрычнага току.

|| прым. электро́лізны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)