злуча́льны, -ая, -ае.

Які служыць для злучэння, змацавання чаго-н.

Злучальная тканка (тканка жывёльнага арганізма). Злучальныя галосныя (у складаных словах, напр., «а» ў слове скуралуп). Злучальныя злучнікі (у граматыцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міяка́рд, -а, М -дзе, м. (спец.).

Мышачная тканка сэрца.

Інфаркт міякарда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасу́дзісты, -ая, -ае.

Які складаецца з сасудаў, мае адносіны да іх.

Сасудзістая тканка вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tkanka

ж. анат. тканка;

tkanka łączna — злучальная тканка;

tkanka tłuszczowa — тлушчавая тканка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

парэнхі́ма, ‑ы, ж.

Спец.

1. Асноўная тканка якога‑н. органа. Парэнхіма лёгкіх.

2. Асноўная тканка раслін, якая складаецца з клетак аднолькавага памеру.

[Ад грэч. parénchýma — напаўненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ретикуля́рный анат. рэтыкуля́рны;

ретикуля́рная ткань рэтыкуля́рная тка́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vascular [ˈvæskjələ] adj. anat. сасу́дзісты;

vascu lar tissue сасу́дзістая тка́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надко́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Злучальная тканка, якая пакрывае паверхню касцей у чалавека і пазваночных жывёл.

Запаленне надкосніцы.

|| прым. надко́снічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапо́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перапонкі. Перапоначная тканка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

желе́зистый​II анат. зало́зісты;

желе́зистая ткань зало́зістая тка́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)