папуска́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго. Пусціць куды-н. усіх, многіх.

П. коней у авёс.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Даць парасткі.

Таполя папускала парасткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ясака́р, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Дрэва сямейства вярбовых з цёмна-шэрай карой; чорная таполя.

Таўшчэзны камель ясакара.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ясака́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белалі́сты, ‑ая, ‑ае.

Пра расліну, у якой лісце з белым адлівам. Белалістая таполя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Pppel

f -, -n бат. тапо́ля, то́паль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тафалёўка ’настойка на таполевых пупышках’ (астрав., Сл. ПЗБ). Гл. тапо́ля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

topola

ж. бат. таполя (Populus L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

То́фельтаполя’ (лаг., Жд. 3; Сл. ПЗБ), то́філь, то́фаль ’тс’ (Сл. ПЗБ), то́фліна, то́флінка ’тс’ (Барад.). Гл. топаль, таполя; замена н > ф разглядаецца як выпадак гіперызму, гл. Забаштанская, АКД, 7. Магчыма, іранічнае збліжэнне з То́філь (= рус. Феофил, Байк. і Некр.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адгалінава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. адгалінавацца, адгалінаваць.

2. Бакавы адростак, галіна.

Таполя дае шмат адгалінаванняў.

3. Частка дарогі, ракі і пад., якая адыходзіць убок.

А. арашальнага канала.

4. перан. З’ява, што ўяўляе сабой частку чаго-н. асноўнага, галоўнага.

Розныя адгалінаванні сектанцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Таплёвачкі ’пупышкі на таполі’ (Барад.). Відаць, да топіль ’суквецце таполі’ (Расл. св.), ад таполя, топаль, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

піраміда́льны

(с.-лац. pyramidalis, ад гр. pyramis, -idos = піраміда)

які мае форму піраміды (напр. п-ая таполя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)