плясово́й танцава́льны;

плясова́я му́зыка танцава́льная му́зыка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танцкла́с м., уст. (танцава́льны клас) танцкла́сс (танцева́льный класс)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tänzerisch

a танцава́льны, бале́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

па

(фр. pas = літар. крок)

1) танцавальны крок у класічным танцы;

2) усякі танцавальны рух.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

dansingowy

[dansingowy] танцавальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дыскатэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы, ж.

1. Збор грамафонных пласцінак (дыскаў).

2. Танцавальны вечар пад музыку пласцінак (дыскаў). // Памяшканне, дзе такі вечар праводзіцца.

[Ад грэч. diskos — дыск і thēkē — сховішча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трук, ‑а, м.

1. Лоўкі, эфектны прыём, нумар. Акрабатычны трук. Кінематаграфічны трук. Танцавальны трук.

2. перан. Лоўкія штукі; нечаканы ўчынак, дзеянне. Дыпламатычны трук.

[Фр. truc.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блюз, -а, мн. -ы, -аў, м.

Жанр джазавай музыкі, які адлюстроўвае лад і рытмы павольных лірычных песень амерыканскіх неграў, а таксама парны танец у рытме такой музыкі.

Іграць б.

Танцавальны б.

Музыка ў стылі б.

|| прым. блю́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Tánzgruppe

f -, -n танцава́льны анса́мбль, танцава́льная гру́па

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

taneczny

taneczn|y

танцавальны;

melodia (muzyka) ~a — танцавальная мелодыя (музыка);

zespół ~y — танцавальны калектыў (ансамбль)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)