запаве́тны, -ая, -ае.

1. Дарагі для каго-н., задушэўны

Запаветная мара.

Запаветныя думкі.

2. Які па-асабліваму цэніцца, старанна аберагаецца.

З. куточак.

З. талісман.

3. Звязаны з наказам, тайнай умовай.

Запаветнае слова.

|| наз. запаве́тнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

talizman, ~u

м. талісман, абярэг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tálisman

m -s, -e талісма́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сакра́мант, ‑у, М ‑нце, м.

Кніжн. Нешта свяшчэннае, рытуальнае; талісман. Але ёсць у.. [Алёнкі] адзін верш. Яна хавае яго, як нейкі сакрамант, і нікому яго не паказвае. Колас.

[Польск. sakrament ад лац. sacramentum — наданне святасці.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

talisman

[ˈtæləsmən]

n., pl. -mans

талісма́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amulet

[ˈæmjələt]

n.

амуле́т -а, талісма́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Maskóttchen

n -s, - талісма́н, кудме́нь(чык)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Amulétt

n -s, -e амуле́т, талісма́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сакра́мант

(польск. sakrament, ад лац. sacramentum = клятва, прысяга)

кніжн. нешта свяшчэннае, рытуальнае; талісман.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сакра́мант ’нешта свяшчэннае, рытуальнае; талісман’ (ТСБМ), сакра́мэнт ’прычасце’ (Нас., Байк. і Некр.). Ст.-бел. сакраментъ ’таінства’. Запазычанне з польск. sakrament < лат. sakrāmentum ’наданне святасці’ (Кюне, Poln., 95); ст.-бел. сакраментъ (секраментъ) са ст.-польск. sakrament, гл. Булыка, Лекс. запазыч., 181.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)