пагарджа́ны, ‑ая, ‑ае.

Той, да каго адносяцца з пагардай, кім пагарджаюць. Сялянства ў царскай Расіі было пагарджаным і бяспраўных. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серадня́цтва, ‑а, н., зб.

Сераднякі, серадняцкае сялянства. Я разумеў: што бедната і асноўная мяса серадняцтва сталі на шлях калектывізацыі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расслаі́цца, ‑слоіцца; зак.

1. Раздзяліцца на слаі. Горкая парода расслаілася.

2. перан. Падзяліцца на сацыяльныя групы, класы. Пры капіталізме сялянства расслаілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сяля́не, мн. л. ад селянін (гл.): воны селяне, а ў Турові і Дворцэ — мешчане; селянье зборн. ’сялянства’ (ТС). Узыходзіць да прасл. *sedlʼane, вытворнага ад *sedlo (гл. сяло) з суф. — ‑ʼan, што абазначала аседлую, пераважна земляробчую групу насельніцтва (Трубачоў, Этногенез₂, 183).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разначы́нец, ‑нца, м.

У Расіі ў XVIII–XIX стст. — прагрэсіўна настроены інтэлігент недваранскага паходжання. Разначынцы з’яўляліся рэвалюцыйнымі дэмакратамі, выразнікамі інтарэсаў сялянства. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сялянскае пытанне, гл. Аграрнае пытанне, Аграрная праграма КПСС, Сялянства

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ёмены

(англ. yeomen)

заможнае і сярэдняе сялянства ў Англіі 14—18 ст, залежнае ад буйных землеўласнікаў, пазней — арандатары, дробныя землеўласнікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

за́мысел, ‑слу, м.

1. Задуманы план дзеянняў; намер, задума. Творчыя замыслы. □ Пад цёмнаю навіссю панурых лясоў таяцца грозныя замыслы паўстаўшага сялянства. Колас.

2. Галоўная думка, ідэя мастацкага твора. Замысел паэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кало́н, ‑а, м.

1. У Старажытным Рыме — арандатар невялікага ўчастка зямлі ў буйнага землеўладальніка.

2. У розных раманскіх краінах і Лацінскай Амерыцы — прадстаўнік розных катэгорый сялянства: батрак, здольшчык, паўпрыгонны арандатар і інш.

[Лац. colonus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АГРА́РНАЯ ПАЛІ́ТЫКА,

стратэгія і тактыка дзяржавы ў адносінах да сялянства, да вырашэння праблем агр. сектара. Вызначальная састаўная частка аграрнага пытання.

т. 1, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)