ся́бра м кл. ф гл сябар

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

boyfriend [ˈbɔɪfrend] n. бойфрэ́нд, ся́бра, ся́бар (дзяўчыны); каха́ны; кавале́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ся́бра. Гл. сябар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ве́рны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае ісціне; правільны, дакладны.

Верная думка.

В. шлях.

Верна (прысл.) скалькаваць.

2. Несумненны, непазбежны.

В. выйгрыш.

Ісці на верную пагібель.

3. Надзейны, трывалы, стойкі.

Верная апора.

Верна (прысл.) служыць.

В. сябар.

В. ў каханні.

|| наз. ве́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

penfriend [ˈpenfrend] n. BrE ся́бар па перапі́сцы; сябро́ўка па перапі́сцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дружба́к, ‑а, м.

Разм. Блізкі друг; сябар. Напарнікам у Віктара быў, як і летась, яго стары дружбак Анісь Шчыт, ён і прымаў змену. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сю́бар ’каханак’ (Барад.). Магчыма, дэфармаванае сябар, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sidekick [ˈsaɪdkɪk] n. infml

1. памо́чнік; памо́чніца

2. неразлу́чны, шчы́ры ся́бар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дружа́ка, ‑і, м.

Абл. Блізкі друг, сябар. Базыль і Грышка — найлепшыя дружакі. Колас. Позна ўвечары Сілівей Зязюля прыйшоў начаваць да свайго старога дружакі Піліпа Канапелькі. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tyro​1 [ˈtaɪərəʊ] n. навічо́к, пачатко́вец;

a tyro member но́вы ся́бар (суполкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)