ćwikać

незак. сцябаць, хвастаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chlastać

незак. пляскаць; біць; сцябаць; хвастаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сцёбаць, сцёбнуць. Гл. сцябаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адсця́баць ’пабіць, высцебаць’ (Касп.). Гл. сцябаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lash​2 [læʃ] v.

1. хваста́ць, сцяба́ць

2. бічава́ць, высме́йваць

lash out [ˌlæʃˈaʊt] phr. v. (at) накі́двацца (на каго-н.); пача́ць ла́яцца (на каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thrash [θræʃ] v. біць, збіва́ць; паганя́ць пу́гай; сцяба́ць бізуно́м

thrash out [ˌθræʃˈaʊt] phr. v. грунто́ўна абмярко́ўваць;

They thrashed out a solution. Яны грунтоўна выпрацавалі рашэнне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Начвоґаць, начвіг̌аць ’насцябаць, нахвастаць’ (ТС). Да чвогаць ’сцябаць, біць пугай’ (гл.), відаць, гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пасцёбка ’лёгкае пакаранне розгай’ (Нас.). Рус. пск., цвяр. постёбка ’прымус, панукванне, падганянне’. Бел.-рус. ізалекса. Да сцябаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расхлі́стацца ’расшпіліцца; расхрыстацца’ (Сл. ПЗБ). Відаць, вытворнае ад хлыстаць ’сцябаць’ (< *xlystati, гл. ЭССЯ, 8, 42), параўн. гукаперайманне хлісь ’хуткі ўдар’ (Нас.), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сіга́ла ‘вялікая вязка рыбы’ (Сцяшк. Сл.). Магчыма, да сігаць (гл.) па тыпу нізала < нізаць, што, відаць, перадае перыядычнасць рухаў, параўн. сцябаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)