дыяло́г, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Размова паміж дзвюма асобамі, абмен рэплікамі.

Сцэнічны д.

2. перан. Перагаворы паміж двума бакамі.

Палітычны д.

Канструктыўны д.

|| прым. дыялагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

szénisch

a сцэні́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мю́зікл, ‑а, м.

1. Музычна-сцэнічны твор, пераважна камедыйнага характару, пабудаваны на выкарыстанні элементаў аперэты, балета, оперы і эстрады.

2. Кінафільм такога характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражэ́ктар м. тэх. Schéinwerfer m -s, -;

сцэні́чны пражэ́ктар тэатр. Bühnenscheinwerfer m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

histrionic [ˌhɪstriˈɒnɪk] adj. fml (неадабральна)

1. сцэні́чны, акцёрскі

2. тэатра́льны, ненатура́льны; шту́чны;

histrionic merriness шту́чная весяло́сць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зайгра́ць ​1, і заігра́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Часта іграючы на чым‑н. або чым‑н., зрабіць непрыгодным. Зайграць пласцінку.

2. Часта выконваючы (сцэнічны або музычны твор), зрабіць банальным, збітым. Зайграць п’есу.

зайгра́ць ​2 і заігра́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць іграць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scenic [ˈsi:nɪk] adj.

1. маляўні́чы (краявід);

a scenic route across the Alps маляўні́чы маршру́т праз А́льпы

2. сцэні́чны;

scenic effects сцэні́чныя эфе́кты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stag(e)y [ˈsteɪdʒi] adj. тэатра́льны, сцэні́чны; паказны́, афектава́ны;

The room was decorated with stagy opulence. Пакой быў убраны з вялікай паказухаю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

theatrálisch

a

1) тэатра́льны, сцэні́чны

2) ненатура́льны, тэатра́льны

~e Gebärden — тэатра́льныя [ненатура́льныя] жэ́сты [крыўля́нне, грыма́сы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

«ВЯНО́ЧАК»,

«Вяночкі», бел. сцэнічны танец, у якім сінтэзаваны тыповыя рысы дзявочых карагодаў. Вызначаецца лірычнасцю і дэкаратыўнасцю. Муз. памер 24. Тэмп умераны. Створаны К.Мулерам для пастаноўкі нац. балета «Князь-возера» В.Залатарова (1949), увайшоў у рэпертуар Дзярж. ансамбля танца Рэспублікі Беларусь, самадз. Калектываў.

Ю.М.Чурко.

т. 4, с. 391

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)