сценабі́тны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Прызначаны для пралому крапасных сцен. Сценабітны таран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашалёўка ж. обши́вка, подши́вка;

а. сцен — обши́вка стен;

а. сто́лі — обши́вка (подши́вка) потолка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фунда́мент, -а і -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Падмурак, аснова для сцен будынка і пад.

Заліць ф.

2. -у, перан. База, апора, аснова чаго-н.

Ф. ведаў.

Навуковы ф.

|| прым. фунда́ментны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Фундаментная пліта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панеляво́з, ‑а, м.

Аўтамабіль з нізкай грузавой платформай, прызначаны для перавозкі панелей сцен і перакрыццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сценавы́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для ўзвядзення сцен (гл. сцяна ў 1, 2 знач.). Сценавыя блокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размалёўка ж. Maleréi f -, -en, Bemálung f -, -en; Wandmaleréi f (сцен); Deckenmaleréi f (столі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Капы́на ’ледзь-ледзь’ (Клім.), да капаць (гл.) з дэмінутыўным суфіксам ‑іна. Капына́з ’паветка без сцен’ (Нар. сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бут, ‑у, М буце, м.

Будаўнічы камень, які ўжываецца для закладкі фундаменту, а таксама асновы сцен будынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́зба Земляны насып уздоўж вонкавых сцен хаты (БРС). Тое ж пры́зва (Рэч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

абма́зка ж. (рэчыва) Tünche f -, -n; Ánstrichmasse f - (для сцен); Ánstrich m -(e)s (тэх.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)