Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
рэгрэ́сія, ‑і, ж.
Спец. Адступленне мора з занятай ім раней тэрыторыі, за кошт чаго пашыраецца суша.
[Лац. regressio — рух назад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
terra firma[ˌterəˈfɜ:mə]n.лацін.су́ша, кантыне́нт;
terra firma incognita невядо́мая краі́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Сушка (р.), гл.Суша
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
drought
[draʊt]
n.
за́суха, су́шаf.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сухазе́м’е, ‑я, н.
Разм. Тое, што і суша (у 1 знач.). Прысела адпачыць і гарапашніца пчала. Адкуль яна ўзялася тут, над балотам, даволі далёка ад сухазем’я?В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сухапу́цце, ‑я, н.
Разм.Суша, зямля, а таксама дарога па сушы. Унізе, на бязмежным чорным фоне зямлі разляглася агромністая прасціна Выганаўскага возера. Самалёт крыху збочвае ад яго на сухапуцце.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сухапу́ць ’сухая, нягразкая дарога’ (Барад.), сухапу́цце ’суша, зямля, а таксама дарога па сушы’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Сл. ПЗБ, Яшк.), сухопу́цье ’суша’ (ТС), сухапу́тны ’сухаземны’ (Некр. і Байк.): сухапутныя чэрці вы (лаянк.) (Бяльк.). Да сухі і пуць, гл. Параўн. укр.дыял.сухопу́ть ’астравок на балоце’ (Чарапанава, Геогр.), рус.сухопу́ты ’сухазем’е’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Сухаве́я, сухови́я ’недахоп, няхватка, дрэнныя справы’ (Клім.). Відаць, семантычнае перасэнсаванне сухавея ’суша, засуха’, гл. сухавей; параўн. ЕСУМ, 5, 488.