tuberculosis

[tu:,bɜ:rkjəˈloʊsəs]

n.

тубэркулёз -у m., сухо́ты pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schwíndsucht

f - сухо́ты, туберкулёз

galoppíerende ~ — скараце́чныя сухо́ты

geschlóssene [óffene] ~ — закры́тая [адкры́тая] фо́рма туберкулёзу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Адсу́ха ’злосная істота’ (Інстр. II). Гл. сухі ’нячыстая сіла, якая пасылае сухоты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tuberkuloza

ж. мед. туберкулёз, сухоты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Lúngenschwindsucht

f - сухо́ты, туберкулёз лёгкіх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

galoppíerend

a

~e Schwíndsucht — хуткабе́жныя сухо́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Сухо́ткі ’агаткі, Antennaria dioica (L.) Gaertn.’ (паўн.-зах., ЛА, 1). Магчыма, першаснае ⁺сухо́тка ўтворана ад прыметніка сухо́ткі ’вельмі сухі’ (Цых.), гл. сухоты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

туберкулёз / лёгкіх: сухоты

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

захварэ́ць, ‑рэю, ‑рэеш, ‑рэе; зак., на што і без дап.

Стаць хворым. [Маці] захварэла на сухоты і хутка памерла. Чарнышэвіч. Вера Антонаўна захварэла, і адразу стала відаць, як многа яна рабіла ў доме. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сухо́цкі ’вельмі худы’ (Сл. ПЗБ, ТС). З *сухот‑скі (гл. сухоты); экспрэсіўнае ўтварэнне, аформленае як прозвішчнае імя параўн. аналагічнае рус. дыял. (сіб.) сухоцкій ’прозвішча жыхароў Карсунскага павета’ (Даль).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)