марфе́ма, ‑ы, ж.

Частка слова (корань, суфікс або прыстаўка), якая мае лексічнае або граматычнае значэнне.

[Ад грэч. morphē — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sufiks, ~u

м. суфікс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przyrostek

м. грам. суфікс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прадукты́ўны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — здольны ўтвараць новыя словы ці формы; які дзейнічае ў сучасны перыяд. Прадуктыўны суфікс.

[Лац. productivus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

словаўтвара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да словаўтварэння; які служыць для словаўтварэння. Словаўтваральная сістэма. Словаўтваральны суфікс. Словаўтваральная мадэль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

suffix

[ˈsʌfɪks]

n.

су́фікс -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Náchsilbe

f -, -n грам. су́фікс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пагарджа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і пагардлівы.

2. У граматыцы — які мае ці ўносіць адценне пагардлівасці, зневажальнасці. Пагарджальны суфікс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Suffíx

n -es, -e грам. су́фікс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

памянша́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для памяншэння адлюстравання прадметаў.

Памяншальнае шкло.

2. У граматыцы: звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць меншую велічыню прадмета або паменшаную ступень якасці, а таксама станоўчыя эмацыянальныя адносіны, напр.: дамок, яблычак, ціхенькі, добранькі. П. суфікс. Памяншальная форма прыметнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)