Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
неміну́чы, ‑ая, ‑ае.
Такі, якога нельга мінуць; непазбежны. Сутычка была немінучая, тым болей, што насарогі заўсёды ахвотнікі пабіцца.Маўр.Яго выносіў з пекла конь Ад смерці немінучай.Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сутыкне́нне, -я, н.
1.гл. сутыкнуцца.
2.перан. Вострая спрэчка, сварка на глебе рознагалосся.
С. з сябрам.
3.перан.Сутычка, бой.
Узброенае с.
4.перан. Непасрэдныя зносіны, сувязь, знаёмства з чым-н.
С. з рэчаіснасцю.
5.перан. Проціпастаўленне чаго-н. супярэчнага, несумяшчальнага, уступленне ў канфлікт, у варожыя адносіны.
С. інтарэсаў.
С. характараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Wíderstreit
m -(e)s, -e суты́чка, спрэ́чка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
utarczka
ж.кніжн.сутычка, спрэчка, перапалка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Насу́тыч Упрытык, вельмі блізка’ (ТС). Са спалучэння прыназоўніка на і назоўніка сутыч, параўн. сутычка ’сутыкненне’ ад су‑тыкицца, гл. тыкаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паяды́нак ’баявая сутычка двух праціўнікаў’ (ТСБМ), ст.-бел.поединокъ, поедынокъ (XVII ст.) ’тс’ запазычаны са ст.-польск.pojedynek ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 66).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Plänkeléi
f -, -en
1) спрэ́чка, суты́чка
2) перастрэ́лка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
starcie
н. сутыкненне;
starcie wręcz — рукапашная сутычка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
tiff[tɪf]n.суты́чка; сва́рка (нязначная);
She had a tiff with her boy-friend. Яна трохі пасварылася са сваім сябрам.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)