аманімі́я

(гр. homonymia)

лінгв. гукавое супадзенне слоў, якія маюць рознае значэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Спец. Падрыхтоўка друкарскай машыны для друкавання тыражу, якая заключаецца ў забеспячэнні правільнага размяшчэння адбітка на паперы (супадзенне палёў, радкоў на абедзвюх старонках ліста і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пасо́ўнасць ’супадзенне’ (Дуж-Душ.). Да пасаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адпаведнасць, сугучнасць, супадзенне, гармонія

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

сімптаматало́гія

(ад гр. symptoma, -atos = супадзенне, прыкмета + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае сімптомы захворванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінхрані́зм

(гр. synchronismos)

дакладнае супадзенне ў часе дзвюх або некалькіх з’яў ці працэсаў, адначасовасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэкстуа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і тэкставы (у 1 знач.). Тэкстуальная блізкасць варыянтаў рамана.

2. Які дакладна, літаральна перадае тэкст чаго‑н.; даслоўны. Пазней П. В. Уладзіміраў доказаў тэкстуальнае супадзенне Астрожскай бібліі з бібліяй Скарыны. Алексютовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кангруэ́нцыя

(лац. congruentia = адпаведнасць)

1) згоднасць, адпаведнасць;

2) супадзенне геаметрычных фігур пры накладанні адной на другую.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фата́льны, ‑ая, ‑ае.

Непазбежны, немінучы; быццам прызначаны лёсам. Фатальны збег акалічнасцей. □ І заўсёды нейкае фатальнае супадзенне і паслядоўнасць: Валатовіч — Лемяшэвіч... Шамякін. // Які выяўляе нешта наканаванае. [Гюнтэр] зарагатаў.. І ў гэтым смеху было нешта злавеснае, фатальнае, што ў пісара і ардынарца прабег мароз па скуры. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімпто́м

(гр. symptoma = супадзенне, прыкмета)

1) знешняе праяўленне хваробы;

2) перан. знешняя прымета якой-н. з’явы (напр. сімптомы набліжэння крызісу).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)