бето́н, -у, м.

Будаўнічы матэрыял, атрыманы з сумесі цэменту, вады і іншых запаўняльнікаў, які цвярдзее пасля ўкладкі.

|| прым. бето́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́сыпка, -і, ДМ -пцы, ж.

Мука (звычайна з аўса ў сумесі з іншым збожжам), якой абмешваюць або пасыпаюць корм жывёле; вобмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мела́нж, -у, м. (спец.).

Пража або тканіна з сумесі афарбаваных у розныя колеры валокнаў, валакністых матэрыялаў.

|| прым. мела́нжавы, -ая, -ае.

М. камбінат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кактэ́йль, ‑ю, м.

Напітак з сумесі розных спіртных вырабаў (каньяку, лікёру, віна) з цукрам і вострымі прыправамі. // Напітак з сумесі малака, фруктовага соку, марожанага.

[Англ. cocktail.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́кцыя², -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Частка вадкай сумесі, сыпучага або кускавога матэрыялу, аддзеленая па якой-н. адзнацы.

|| прым. фракцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэнтрыфугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Раздзяліць (раздзяляць) неаднародныя сумесі пры дапамозе дзеяння цэнтрабежных сіл.

|| наз. цэнтрыфугава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тынк, -у, м.

Аддзелачны раствор з сумесі вяжучых рэчываў (вапны, цэменту, гліны, пяску і пад.), а таксама засохлы слой такога раствору.

Ад сцяны адваліўся т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кармавыя мяшанкі, гл. Кармавыя сумесі

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кармасу́месь, ‑і, ж.

Жывёльны корм, прыгатаваны з сумесі розных траў, прадуктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампрэ́сія, ‑і, ж.

Сцісканне паветра, газу або гаручай сумесі ў цыліндры рухавіка.

[Ад лац. compressio — сцісканне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)