абрыва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абарвацца.

2. Заканчвацца абрывам, пераходзіць у абрыў. Бераг проста абрываўся ўніз. Чорны. З іншых трох бакоў скала строма абрываецца ў возера. Шамякін.

3. Зал. да абрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cliff

[klɪf]

n.

скала́, стро́ма f.; абры́ў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sénkrecht

1.

a стро́мы, вертыка́льны

2.

adv вертыка́льна, стро́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábhang

m -(e)s, -hänge схіл, адхо́н

stéiler ~ — кру́ча, стро́ма, абрыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Старма́ ‘старчма’ (дзятл., Сл. ПЗБ). Укр. сто́рма ‘тс’. Паводле ЕСУМ (5, 427), звязана з старчма (гл.), але тут, хутчэй, метатэза з *стро́ма (гл. стромы); націск на канцы паводле старчма́, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

chute [ʃu:t] n.

1. стро́ма, кру́ча; круты́ схіл;

a garbage/rubbish chute смеццеправо́д

2. пака́ты насці́л

3. го́рка (штучная)

4. infml (скар. ад parachute) парашу́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стремни́на

1. (в реке) быстрыня́, -ні́ ж.;

2. уст., книжн. (крутизна, бездна) стро́ма, -мы ж., кру́ча, -чы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

uprising

[ˈʌp,raɪzɪŋ]

n.

1) паўста́ньне n., бунт -у m.

2) устава́ньне n.

3) стро́ма f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крутизна́ ж.

1. кру́тасць, -ці ж., стро́мкасць, -ці ж.;

2. (круча) кру́ча, -чы ж., стро́ма, -мы ж., абры́ў, -ры́ву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яр м., обл.

1. (обрыв) кру́ча, -чы ж., абры́ў, -ры́ву м., стро́ма, -мы ж.;

2. (овраг) яр, род. я́ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)