аэрафо́б

‘чалавек, які адчувае страх перад палётамі на самалётах’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аэрафо́б аэрафо́бы
Р. аэрафо́ба аэрафо́баў
Д. аэрафо́бу аэрафо́бам
В. аэрафо́ба аэрафо́баў
Т. аэрафо́бам аэрафо́бамі
М. аэрафо́бе аэрафо́бах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

страхо́цце

‘тое, што наганяе страх, палохае’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. страхо́цце страхо́цці
Р. страхо́цця страхо́ццяў
Д. страхо́ццю страхо́ццям
В. страхо́цце страхо́цці
Т. страхо́ццем страхо́ццямі
М. страхо́цці страхо́ццях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пры́мхлівы в разн. знач. суеве́рный;

п. чалаве́к — суеве́рный челове́к;

п. страх — суеве́рный страх

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жывёльны, -ая, -ае.

1. гл. жывёла.

2. Такі, як у жывёл; падсвядомы, чыста фізіялагічны.

Ж. страх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

застра́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).

Навесці страх, запужаць.

|| незак. застра́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́ска, -і, ДМ апа́сцы, ж. (разм.).

Асцярожнасць у прадбачанні небяспекі; боязь, страх.

Гаварыць з апаскай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неўсвядо́млены

1. неосо́знанный, бессозна́тельный, безотчётный;

н. страх — неосо́знанный (бессозна́тельный, безотчётный) страх;

2. (непонятный) неосо́знанный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Адчуваць страх, палохацца.

|| зак. спужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і напужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стра́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак., каго (што).

Прымушаць баяцца каго-, чаго-н., выклікаць у каго-н. страх.

С. дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жуть

1. жуда́, -ды́ ж.; жу́дасць, -сці ж.; страх, род. стра́ху м.;

жуть берёт жуда́ бярэ́, страх аго́ртвае;

2. безл., в знач. сказ., прост. страх;

люде́й бы́ло — жуть людзе́й было́ — страх ко́лькі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)