сапфі́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: сапфічная страфа гл. страфа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохрадко́вы, ая, -ае Які мае чатыры радкі, складаецца з чатырох радкоў.

Ч. верш.

Чатырохрадковая страфа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́нс

‘страфа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́нс ста́нсы
Р. ста́нса ста́нсаў
Д. ста́нсу ста́нсам
В. ста́нс ста́нсы
Т. ста́нсам ста́нсамі
М. ста́нсе ста́нсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

купле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Страфа песні або верша.

|| прым. купле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сапфі́чны лит. сапфи́ческий;

○ ~ная страфа́ — сапфи́ческая строфа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́ктыль, -я, м. (спец.).

Трохскладовая вершаваная стапа з націскам на першым складзе ў сілаба-танічным вершаскладанні.

|| прым. дактылі́чны, -ая, -ае.

Дактылічная страфа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохрадко́ўе, ‑я, н.

Страфа з трох радкоў; тэрцэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцірадко́ўе, ‑я, н.

Верш або страфа з пяці радкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

станс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вершаваная страфа з чатырох радкоў, якая мае закончаную думку.

2. мн. Верш, які складаецца з такіх строф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ballad [ˈbæləd] n. бала́да;

a ballad stanza бала́дная страфа́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)