расхо́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Трата, расходаванне чаго-н.

Р. электраэнергіі.

2. звычайна мн. Сума зрасходаваных грошай; выдаткі.

У наступным месяцы будуць вялікія расходы.

3. Графа ў бухгалтарскіх кнігах для запісу выдаткаў; проціл. прыход.

Вывесці (пусціць, спісаць) у расход (разм.) — знішчыць, расстраляць.

Кішэнныя расходы — дробныя асабістыя расходы.

|| прым. расхо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

састрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.

1. Злучыць строчкай. Састрачыць кавалкі матэрыялу.

2. Зрасходаваць, шыючы на швейнай машынцы (пра ніткі).

3. Пакрыць строчкай пры шыцці. Састрачыць каўнер.

4. Спісаць. Састрачыць аркуш паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́саны

1. в разн. знач. спи́санный;

2. испи́санный;

3. перен., разг. исполосо́ванный;

1-3 см. спіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odpisać

зак.

1. адпісаць, адказаць;

2. перапісаць, спісаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schrtten

vt

1) пераўтвары́ць у (жале́зны) лом

2) спіса́ць у (жале́зны) лом

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наспі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

1. Спісаць з напісанага кім‑н. у значнай колькасці. Наспісваць куплетаў са спеўніка.

2. Выбракаваць пры інвентарызацыі ў значнай колькасці.

3. Адлічыць, звольніць многіх (з асабовага складу, уліку чаго‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́сваць несов.

1. в разн. знач. спи́сывать;

2. испи́сывать;

3. перен., разг. (избивать) полосова́ть;

1-3 см. спіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

behben

* vt

1) ліквідава́ць; пераадо́льваць; спыня́ць; выраша́ць

2) юрыд. касава́ць

Schden ~ — спіса́ць стра́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спі́саны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спісаць.

2. у знач. прым. Непатрэбны, нягодны. І трактар спісаны, стары Стаяў ля гаража, гатовы ў адпраўку На пераплаўку. Корбан.

3. у знач. прым. Запоўнены пісьмовымі знакамі. Майка перадала Васілю Іванавічу спісаны лісток паперы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

срисова́ть сов.

1. зрысава́ць; (красками) змалява́ць;

2. (нарисовать с натуры) нарысава́ць; (красками) намалява́ць;

3. (изобразить в литературном произведении) спіса́ць, апіса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)