spirited [ˈspɪrɪtɪd] adj. жывы́, ціка́вы;

a spirited argument гара́чая спрэ́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

антагані́зм

(гр. antagonisma = спрэчка, барацьба)

непрымірымая супярэчнасць, варожасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

суты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Кароткі бой, узброенае сутыкненне.

С. перадавых часцей.

С. з варожай засадай.

2. Сварка, спрэчка.

С. з суседкай.

3. Тое, што і сутыкненне (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

disagreement [ˌdɪsəˈgri:mənt] n.

1. разыхо́джанне (у поглядах, думках)

2. спрэ́чка; разла́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

squabble​1 [ˈskwɒbl] n. сва́рка, ла́янка; перапа́лка, спрэ́чка з-за дро́бязі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ды́спут, ‑у, М ‑пуце, м.

Публічная спрэчка на навуковыя, літаратурныя, маральныя і пад. тэмы. Удзельнічаць у дыспуце. Правесці дыспут.

[Ад лац. disputare — разважаць, спрачацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схва́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Сутыкненне ў баі, барацьбе, у бойцы; спаборніцтва, спрэчка.

С. на смерць.

С. характараў.

2. звычайна мн. (схва́ткі, -так). Сутаргавае, балючае скарачэнне мышцаў жывата, маткі.

Родавыя схваткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wéttstreit

m -(e)s, -e

1) спабо́рніцтва

2) спрэ́чка

akadémischer ~ — навуко́вая спрэ́чка [дыску́сія, пале́міка]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spieranie się

н. спрэчка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spór, sporu

м. спрэчка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)