дысцыпліна́рны дисциплина́рный;

~нае спагна́нне — дисциплина́рное взыска́ние;

д. батальён — дисциплина́рный батальо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папярэ́джанне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. папярэдзіць.

2. Заўвага, якая папярэджвае пра што-н.; перасцярога.

Улічыць п. ўрача.

Строгая вымова з папярэджаннем (гэта значыць накладзена дысцыплінарнае спагнанне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партвзыска́ние (парти́йное взыска́ние) партспагна́нне, -ння ср. (парты́йнае спагна́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прастро́га ’перасцярога’, ’строгае спагнанне’ (Нас.), прастрэ́га ’перашкода’ (смарг., Сл. ПЗБ). З польск. przestroga ’перасцярога’ (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

взыска́ние ср.

1. спагна́нне, -ння ср.; (взимание) сыска́нне, -ння ср.;

пода́ть ко взыска́нию юр. пада́ць да сыска́ння;

2. (наказание) спагна́нне, -ння ср.; пакара́нне, -ння ср., ка́ра, -ры ж.;

наложи́ть взыска́ние налажы́ць спагна́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́дкуп, ‑у, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — права па спагнанне дзяржаўных падаткаў, якое перадавалася казной прыватным асобам. Аддаць на водкуп. Заняцца водкупам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rdnungsstrafe

f -, -n дысцыпліна́рнае спагна́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

недысцыплінава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які парушае парадак, не захоўвае дысцыпліны. Курсантам.. [Ласкавец] быў недысцыплінавапым — атрымаў не адно спагнанне. Шамякін. // Уласцівы такому чалавеку. Недысцыплінаваныя паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штраф, ‑у, м.

Грашовае спагнанне, якое накладваецца ў якасці пакарання ў адміністрацыйным ці судовым парадку. [Тхорык:] — Налажылі на мяне штраф, тады я пад’ехаў з канём і прывёз яшчэ тры плашкі. Усё роўна плаціць. Кулакоўскі. — Дзе я вазьму грошай на штраф. Ды за што штраф, калі я купляў білет. Адамчык. // Спагнанне, пакаранне за парушэнне правіл гульні, этыкету, амаральны ўчынак і пад.

[Ням. Strafe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымо́ва, ‑ы, ж.

Адміністрацыйнае дысцыплінарнае спагнанне за адмоўныя ўчынкі, дрэнныя адносіны да працы. Аб’явіць, даць, заслужыць вымову. Суровая вымова. Вымова з апошнім папярэджаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)