вярста́, -ы́, ДМ -сце́, мн. вёрсты і (з ліч. 2, 3, 4) вярсты́, вёрст і -аў, ж.

1. Мера даўжыні, роўная 1,06 км.

Прайшоў з вярсту.

Вёска за дзесяць вёрст.

За вярсту ўбачыць што-н. (здалёк).

2. Дарожны слуп, які адзначае гэту меру (уст.).

|| прым. верставы́, -а́я, -о́е.

В. слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стоўб (род. стаўба́) м., обл., см. слуп

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

signpost [ˈsaɪnpəʊst] n. паказа́льнік даро́г, паказа́льны слуп

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

post​3 [pəʊst] n. слуп (драўляны або металічны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stanchion [ˈstɑ:ntʃən] n. fml падпо́рка, сто́йка; слуп, кало́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ві́сельня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Два слупы (або слуп) з перакладзінай — прыстасаванне для пакарання смерцю праз павешанне; шыбеніца.

|| прым. ві́сельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асто́я, ‑і, ж.

Слуп, клетка пад мостам; паля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геркуле́саў, ‑ава.

У выразе: геркулесавы слупы гл. слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pillar [ˈpɪlə] n.

1. слуп; кало́на; апо́ра

2. абелі́ск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

іскраны́, ‑ая, ‑ое.

З іскраў, з іскрамі. Іскраны слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)