Slavic2 [ˈslɑ:vɪk] adj. славя́нскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Slavonian2 [sləˈvəʊniən] adj. славя́нскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Slavonic2 [sləˈvɒnɪk] adj. славя́нскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

słowiański

славянскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

slwisch

a славя́нскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пабраці́мства, ‑а, н.

Старажытны славянскі звычай узвядзення блізкай дружбы ў ступень брацтва, які суправаджаўся пэўным абрадам. Пабрацімства воінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славянізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Станавіцца славянінам па мове і звычаях; набываць славянскі выгляд, характар.

2. Зал. да славянізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славянізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Рабіць славянінам па мове і звычаях; прыдаваць каму‑, чаму‑н. славянскі выгляд, характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Slavic

[ˈslɑ:vɪk]

1.

adj.

славя́нскі

2.

n.

славя́нская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сама (славянскі кн.) 9/338

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)