скупо́й

1. прил., прям., перен. скупы́;

он до кра́йности скуп ён да кра́йнасці (страшэ́нна) скупы́;

из окна́ ли́лся скупо́й свет ла́мпы з акна́ ліло́ся скупо́е святло́ ля́мпы;

2. сущ. скупы́, -по́га м.;

◊

скупо́й теря́ет вдвойне́ посл. скупы́ два разы́ тра́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tight-fisted [ˌtaɪtˈfɪstɪd] adj. скупы́, скна́рлівы, скна́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бяссне́жны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены снегу, скупы на снег. Бясснежная зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

avaricious [ˌævəˈrɪʃəs] аdj. fml пра́гны, скупы́, сква́пны, хці́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hard-fisted [ˌhɑ:dˈfɪstɪd] adj. скупы́, сква́пны, хці́вы, скна́рлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

knáuserig

a скупы́, сква́пны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скупянда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, м. і ж.

Разм. неадабр. Скупы чалавек; скнара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

miserly [ˈmaɪzəli] adj.

1. скупы́, сква́пны (пра чалавека)

2. мізэ́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пра́гны, -ая, -ае.

1. Які моцна хоча, прагне чаго-н.

П. да грошай.

Прагна (прысл.) слухаць (перан.). П. да ведаў.

2. Які выказвае прагнасць (у 1 знач.).

Прагныя вочы.

3. Скупы, жадлівы.

П. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хці́вы, -ая, -ае.

1. Нястрымны ў імкненні задаволіць якое-н. жаданне, падкі да чаго-н.

Х. на грошы.

Х. на чужое дабро.

2. Які выражае хцівасць.

Х. погляд.

3. Скупы, карыслівы.

Хцівая пагоня за багаццем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)