злажы́ць гл скласці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

па́мятка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Кніжка, лісток з кароткімі настаўленнямі на які-н. выпадак, з кароткімі звесткамі пра каго-, што-н.

Скласці памятку турыста.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

удвая́ нареч. вдво́е;

у. больш — вдво́е бо́льше;

скла́сці ўдвая́ — сложи́ть вдво́е

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пакетава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Упакаваць (упакоўваць), скласці (складваць) у пакет (у 5 знач.), стос, у штабель.

П. цэглу.

|| наз. пакетава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пасклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паскла́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Скласці ўсё, многае.

П. сена ў копы.

2. і без дап. Складаць (складваць) некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сложи́ть сов.

1. в разн. знач. скла́сці, мног. пасклада́ць, паскла́дваць;

сложи́ть дрова́ скла́сці (пасклада́ць) дро́вы;

сложи́ть лист бума́ги скла́сці ліст папе́ры;

сложи́ть пе́сню скла́сці пе́сню;

2. (снять, опустить вниз) зняць, скі́нуць;

сложи́ть но́шу зняць (скі́нуць) но́шу;

◊

сиде́ть сложа́ ру́ки сядзе́ць скла́ўшы ру́кі;

сложи́ть го́лову галаву́ пакла́сці; галаво́ю налажы́ць; з зяме́лькаю пабра́цца;

сложи́ть ору́жие скла́сці збро́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

акці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Скласці (складаць) акт з мэтай засведчыць наяўнасць ці адсутнасць чаго-н.

|| зак. таксама заакці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

анатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Скласці (складаць) анатацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалькулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Скласці, зрабіць калькуляцыю. Скалькуляваць кошт гавару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сплюсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Разм. Скласці пры падліку. Сплюсаваць ацэнкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)