bellyache2 [ˈbelieɪk]v. infml ска́рдзіцца, ныць, скуго́ліць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gripe2 [graɪp] v. (about) infml ска́рдзіцца; бурча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grouch2 [graʊtʃ] v. infml (about) бурча́ць, (сярдзі́та) ска́рдзіцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grouse2 [graʊs] v. infml (about) (сярдзі́та) ска́рдзіцца, бурча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

whklagen

неаддз. vi ска́рдзіцца; нарака́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Нарака́цьскардзіцца, выказваць свой боль, скруху’ (Байк. і Некр., БРС, ТСБМ, Сл. ПЗБ), нарэка́ць ’тс’, укр. нарікати ’называць’, ’папракаць’, ’скардзіцца’, рус. нарекать ’называць’, ’надзяляць, вызначаць’, ’скардзіцца’, ’абгаворваць’, польск. narzekać ’бедаваць, жаліцца, скардзіцца’, чэш. naříkati ’жаліцца, шкадаваць’ і пад. Гл. рэ́кнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пла́кса, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т-ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў (разм.).

1. Той, хто многа і часта плача (звычайна пра дзяцей).

2. Пра таго, хто любіць скардзіцца, наракаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bitch2 [bɪtʃ] v. infml (about) ска́рдзіцца; скуго́ліць, хны́каць; бурча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bleat2 [bli:t] v.

1. бляя́ць; мы́каць, мыча́ць

2. (on, about) нарака́ць, скуго́ліць, ска́рдзіцца на лёс;

Stop bleating about your life. Перастань скардзіцца на сваё жыццё.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brmen

vi дыял. ска́рдзіцца, нарака́ць; жа́ліцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)