Verbum

жывёлагадо́ўля, -і, ж.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая звязана з развядзеннем сельскагаспадарчай жывёлы.

|| прым. жывёлагадо́ўчы, -ая, -ае.

баваўнаво́дства, -а, н.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца вырошчваннем бавоўны.

|| прым. баваўнаво́дчы, -ая, -ае.

Б. раён.

стра́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ніжэйшы паліцэйскі чын у сельскай мясцовасці царскай Расіі.

Сельскі с.

узбро́енасць, -і, ж.

Аснашчанасць, наяўнасць неабходных сродкаў для вядзення бою.

Тэхнічная ў. сельскай гаспадаркі (перан.: аснашчанасць абсталяваннем).

пчаля́рства, -а, н.

Развядзенне пчол як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. пчаля́рскі, -ая, -ае.

П. інструмент.

Пчалярская справа.

шаўкаво́дства, -а, н.

Развядзенне шаўкапрада як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. шаўкаво́дны, -ая, -ае і шаўкаво́дчы, -ая, -ае.

калектывіза́цыя, -і, ж.

Працэс аб’яднання аднаасобных сялянскіх гаспадарак у буйныя калектыўныя гаспадаркі (калгасы) у СССР.

К. сельскай гаспадаркі.

агаро́дніцтва, -а, н.

Развядзенне, вырошчванне агародніны як галіна сельскай гаспадаркі.

Парніковае а.

Прамысловае а.

|| прым. агаро́дніцкі, -ая, -ае.

се́яльшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік сельскай гаспадаркі, які займаецца пасевам насення.

|| ж. се́яльшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.