2. Сорт летняй яблыні, а таксама светла-жоўтыя кісла-салодкія плады гэтага дрэва.
У садзе спеюць баравінкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэсе́рт, ‑у, М ‑рце, м.
Салодкія стравы, садавіна, цукеркі і інш., якія падаюцца у канцы абеду.
[Фр. dessert.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клубні́цы, ‑ніц; адз. клубніца, ‑ы, ж.
1. Шматгадовая травяністая расліна сямейства ружакветных, падобная да суніц.
2. Пахучыя і салодкія чырвоныя ягады гэтай расліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Смо́калкі ‘зарніца звычайная, Linaria vulgaris Mill.’ (КЭС). Няясна. Магчыма, ад *смокаць < смактаць, таму што дзеці некалі смакталі салодкія кветкі гэтай расліны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
суні́цы, ‑ніц; адз. суніца, ‑ы, ж.
1. Шматгадовая травяністая ягадная расліна сямейства ружакветных з белымі кветкамі і пахучымі ружова-чырвонымі пладамі. А ўнізе навакол цвілі, адцвіталі суніцы.Лынькоў.
2. Пахучыя салодкія ці кісла-салодкія ягады гэтай расліны. Мы з Галінкай назбіралі збанок суніц.Васілевіч.Андрэй пачаставаў суніцамі Веру і швагерак.Кулакоўскі.Летам каля старых сухіх пнёў вельмі рана паспяваюць духмяныя суніцы.Ігнаценка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Папяро́ўка ’сорт летняй яблыні, на якой растуць белыя або жоўтыя кісла-салодкія яблыкі; плод гэтай яблыні’ (ТСБМ), поперо́ўка (ТС), папяру́вка (Сл. ПЗБ) ’тс’. З польск.papierówka ’тс’.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дэсе́рт
(фр. dessert)
салодкія стравы, цукеркі, фрукты, якія падаюцца ў канцы абеду.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дэсе́рт
(фр. dessert)
салодкія стравы, цукеркі, фрукты, якія падаюцца ў канцы абеду.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
◎ Кульманы́ ’салодкія стравы, бліны, клёцкі’ (Нас., Бяльк., Сцяшк. Сл.). Магчыма, утворана пры дапамозе экспрэсіўнай суфіксацыі на ‑май (параўн. дурман, кусман) (Сцяцко, Афікс. наз., 54). Тады роднаснае з кулага (гл.) і кулеш (гл.).