revenge​1 [rɪˈvendʒ] n.

1. по́мста, адпла́та;

in reven ge у адпла́ту;

take one’s revenge on smb. for smth. адпо́мсціць каму́-н. за што-н.

2. пра́га по́мсты; по́мслівасць, мсці́васць

3. sport рэва́нш;

give smb. his revenge даць каму́-н. магчы́масць адыгра́цца;

get revenge узя́ць рэва́нш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэваншы́зм, ‑у, м.

Імкненне ўзяць рэванш пасля ваеннага паражэння; палітыка падрыхтоўкі новай вайны з мэтай вярнуць пазіцыі, страчаныя ў папярэдняй вайне. Пленум ЦК КПСС пацвердзіў правільнасць палітыкі, накіраванай на выкрыццё рэваншызму і мілітарызму. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rückspiel

n -s, -e спарт. гульня́ ў адка́з; ма́тч-рэва́нш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэваншы́зм

(фр. revanchisme)

палітыка пераможанай у вайне дзяржавы або яе пэўных грамадскіх сіл, накіраваная на падрыхтоўку новай вайны з мэтай узяць рэванш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

rewanżowy

у адказ;

mecz rewanżowy — матч у адказ, матч-рэванш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

revenge

[rɪˈvendʒ]

1.

n.

1) по́мста f.

2) по́мсьлівасьць f.

3) рэва́нш -у m.

2.

v.i. v.t.

по́мсьціць

to be revenged — быць адпо́мшчаным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэваншы́зм

(фр. revanchisme)

палітыка пераможанай у вайне дзяржавы або яе пэўных грамадскіх сіл, накіраваная на падрыхтоўку новай вайны з мэтай узяць рэванш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

rewanżować się

незак.

1. браць рэванш;

2. плаціць узаемнасцю; дзякаваць; аказваць узаемную паслугу; адплачваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

revanchieren

sich

[-vã:ʃi:-]

1) браць рэва́нш, адплаці́ць (за што-н. каму-н.)

2) падзя́каваць (за што-н. каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odwet, ~u

м.

1. помста, адплата;

prawo ~u — права помсты;

w odwet za co — у адплату за што; каб адпомсціць; помсцячы;

2. рэванш;

wziąć na kim odwet — а) адпомсціць каму;

узяць рэванш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)