ро́льня, ‑і, ж.

Памяшканне на папяровай фабрыцы, дзе ўстаноўлен рол (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае рол (у 3 знач.) і ведае працэсам размолу папяровай масы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рок.

1. -а, м. Тое, што і рок-музыка.

2. -а, м. Тое, што і рок-н-рол (разм.).

3. нязм. Які мае адносіны да рок-музыкі.

Танец у стылі р.

Джаз-р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рок-н-ро́лл муз. рок-н-ро́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rock-and-roll

[,rɑ:kənˈroʊl]

n.

рок-н-рол -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rock and roll [ˌrɒkənˈrəʊl] n. mus. (таксама rock’n’roll) рок-н-ро́л;

Elvis was the king of rock’n’roll. Элвіс быў каралём рок-н-рола.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

роль​II спец. роль, род. ро́лі ж.;

бума́га в ви́де ро́лей папе́ра ў вы́глядзе ро́лей; см. рол.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́лік, ‑а, м.

1. Памянш. да рол.

2. Невялікае металічнае кольца (на ножках мэблі, раяля для зручнасці перасоўвання). На падлозе стаяла каляска на чатырох роліках. Асіпенка.

3. Фарфоравы ізалятар для замацавання электрычных правадоў на сцяне, столі і пад.

4. толькі мн. (ро́лікі, ‑аў). Канькі на калёсках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Невялікае металічнае колца на ножцы стала, крэсла, ложка, раяля для зручнасці перасоўвання.

2. Фарфоравы ізалятар у выглядзе шпулькі для замацавання на ім шнура электраправодкі.

3. Вярчальная частка механізма ў выглядзе невялікага цыліндра, шпулькі (спец.).

4. Тое, што і рол (у 2 знач.).

5. мн. Род канькоў на колцах для катання на гладкай паверхні.

Катацца на роліках.

|| прым. ро́лікавы, -ая, -ае.

Р. падшыпнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́цаць і го́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. З шумам скакаць, падскокваць. Свістуноў гоцаў упрысядкі перад Раманам Раманавічам, запрашаючы яго ў круг. Паўлаў. — Не гоцай ты, — спыніла Ганка хлапца, які пачаў танцаваць рок-н-рол. Прокша. Зрэдку праходзіла конка; з гары коні гоцкалі трухам, а пад гару напіналіся як маглі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)