падлакірава́ць сов., прям., перен. подлакирова́ть;

п. рая́ль — подлакирова́ть роя́ль;

п. рэчаі́снасць — подлакирова́ть действи́тельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабіне́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кабінета. Кабінетны стол. Кабінетная мэбля.

2. Які адбываецца ў кабінеце. Кабінетныя заняткі. Кабінетныя размовы. // Адарваны ад жыцця, не звязаны з практыкай. Кабінетны вучоны. □ Усе моцна крытыкавалі газету і намесніка рэдактара, .. крытыкавалі заганны кабінетны стыль работы. Шамякін. Не стаў Кастусь зазнайкай і кабінетным сухаром, — заўсёды з людзьмі і заўсёды працуе шчыра. Брыль.

•••

Кабінетны партрэт гл. партрэт.

Кабінетны раяль гл. раяль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozstroić

зак. расстроіць; разладзіць;

rozstroić fortepian — разладзіць раяль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фальши́вить несов., разг., в разн. знач. фальшы́віць;

роя́ль расстро́ен, фальши́вит муз. рая́ль расстро́ены, фальшы́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канцэ́ртны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да канцэрта (у 1 знач.). Канцэртнае аддзяленне. Канцэртнае выступленне. // Які даецца ў канцэрце, канцэртам. Канцэртнае выкананне оперы.

2. Прызначаны для канцэрта, якім карыстаюцца ў канцэрце. Канцэрты раяль, Канцэртная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фартэпія́на

(іт. fortepiano, ад forte = гучны + piano = ціхі)

струнны ўдарна-клавішны музычны інструмент, разнавіднасці ф. — раяль і піяніна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падстро́іць сов., в разн. знач. подстро́ить;

п. гіта́ру пад рая́ль — подстро́ить гита́ру под роя́ль;

п. шту́ку — подстро́ить шту́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піяно́ла

(англ. pianola)

1) пнеўма-механічны інструмент для ігры на піяніна без піяніста;

2) раяль, піяніна з такім інструментам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэкара́цыя, ‑і, ж.

Прызначаны для сцэны жывапісны малюнак або архітэктурнае збудаванне з паказам месца і абставін тэатральнага дзеяння. Будзе ў нас і свой раяль, і духавы аркестр, і добрыя дэкарацыі на сцэне. Скрыпка. // перан. Пра што‑н. паказное, штучнае.

•••

Перамена дэкарацый гл. перамена.

[Фр. décoration.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міньён

(фр. mignonne)

1) парны бальны танец, блізкі да вальса;

2) невялікі раяль;

3) дробны друкарскі шрыфт, роўны 7 пунктам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)