падле́шчык, ‑а, м.

Рачная рыба, падобная на ляшча, а таксама лешч невялікіх памераў. [Рыбакі] выцягнулі шэсць ладных шчупакоў, шмат падлешчыкаў, лінёў, плотак. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Butt

m -(e)s, -e камбала́ рачна́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ледавіко́ва-рачны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ледавіко́ва-рачны́ ледавіко́ва-рачна́я ледавіко́ва-рачно́е ледавіко́ва-рачны́я
Р. ледавіко́ва-рачно́га ледавіко́ва-рачно́й
ледавіко́ва-рачно́е		 ледавіко́ва-рачно́га ледавіко́ва-рачны́х
Д. ледавіко́ва-рачно́му ледавіко́ва-рачно́й ледавіко́ва-рачно́му ледавіко́ва-рачны́м
В. ледавіко́ва-рачны́ (неадуш.)
ледавіко́ва-рачно́га (адуш.)		 ледавіко́ва-рачну́ю ледавіко́ва-рачно́е ледавіко́ва-рачны́я (неадуш.)
ледавіко́ва-рачны́х (адуш.)
Т. ледавіко́ва-рачны́м ледавіко́ва-рачно́й
ледавіко́ва-рачно́ю		 ледавіко́ва-рачны́м ледавіко́ва-рачны́мі
М. ледавіко́ва-рачны́м ледавіко́ва-рачно́й ледавіко́ва-рачны́м ледавіко́ва-рачны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вае́нна-рачны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-рачны́ вае́нна-рачна́я вае́нна-рачно́е вае́нна-рачны́я
Р. вае́нна-рачно́га вае́нна-рачно́й
вае́нна-рачно́е		 вае́нна-рачно́га вае́нна-рачны́х
Д. вае́нна-рачно́му вае́нна-рачно́й вае́нна-рачно́му вае́нна-рачны́м
В. вае́нна-рачны́ (неадуш.)
вае́нна-рачно́га (адуш.)		 вае́нна-рачну́ю вае́нна-рачно́е вае́нна-рачны́я (неадуш.)
вае́нна-рачны́х (адуш.)
Т. вае́нна-рачны́м вае́нна-рачно́й
вае́нна-рачно́ю		 вае́нна-рачны́м вае́нна-рачны́мі
М. вае́нна-рачны́м вае́нна-рачно́й вае́нна-рачны́м вае́нна-рачны́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азёрна-рачны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азёрна-рачны́ азёрна-рачна́я азёрна-рачно́е азёрна-рачны́я
Р. азёрна-рачно́га азёрна-рачно́й
азёрна-рачно́е		 азёрна-рачно́га азёрна-рачны́х
Д. азёрна-рачно́му азёрна-рачно́й азёрна-рачно́му азёрна-рачны́м
В. азёрна-рачны́ (неадуш.)
азёрна-рачно́га (адуш.)		 азёрна-рачну́ю азёрна-рачно́е азёрна-рачны́я (неадуш.)
азёрна-рачны́х (адуш.)
Т. азёрна-рачны́м азёрна-рачно́й
азёрна-рачно́ю		 азёрна-рачны́м азёрна-рачны́мі
М. азёрна-рачны́м азёрна-рачно́й азёрна-рачны́м азёрна-рачны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

далі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

Роўная прастора ўздоўж рачнога ложа або падоўжаная ўпадзіна паміж гор ці ўзгоркаў.

Рачная д.

Горная д.

◊

Сіліконавая даліна — цэнтр высокіх тэхналогій з развітай інфраструктурай, у якім у асноўным размешчаны прадпрыемствы электроннай прамысловасці.

|| прым. далі́нны, -ая, -ае.

Далінныя лугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каньён

(ісп. canon = літар. труба)

вузкая глыбокая рачная даліна, дно якой цалкам занята рэчышчам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Bínnenhafen

m -s, -häfen рачна́я пры́стань, рачны́ порт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Надочнік ’рачная губка, бадзяга’ (ТС). Гл. надзёжнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

freshet

[ˈfreʃɪt]

n.

1) паво́дка f., разво́дзьдзе n.

2) рачна́я вада́, яка́я ўпада́е ў мо́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)