roztargniony

рассеяны, няўважлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wool-gathering [ˈwʊlˌgæðərɪŋ] adj. рассе́яны, няўва́жлівы; летуце́нны; які́ лунае ў абло́ках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няпа́мятлівы vergésslich; kópflos, zerstréut (рассеяны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

няўва́жлівы, -ая, -ае.

1. Рассеяны, без дастатковай увагі.

Н. слухач.

2. Які не праяўляе ўвагі да каго-, чаго-н.; няветлівы.

Н. да сям’і.

3. Такі, што не можа быць прыняты да ўвагі.

Няўважлівыя прычыны.

|| наз. няўва́жлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozkojarzony

мед., псіх. дысацыяваны; рассеяны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sporádisch

a спарады́чны, адзі́нкавы, рассе́яны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gedánkenlos

a неабду́маны, рассе́яны, машына́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

géistesabwesend

рассе́яны, адсу́тны (пра позірк)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

diffuse​1 [dɪˈfju:s] adj.

1. рассе́яны (пра святло)

2. расплы́ўчаты, расплы́вісты (пра адказ, прамову і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разя́ва, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. груб. Рассеяны, няўважлівы чалавек. Ніна высунулася з будкі і закрычала: — Гэй, ты! Доўга варон будзеш лавіць? Разява! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)