disintegration
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
disintegration
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дысіміля́цыя, -і,
1. Распадабненне двух блізкіх па гучанні гукаў.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самараспа́д, ‑у,
Спантанны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гні́ласны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выклікае гніенне,
2. Выкліканы гніеннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
альфа-...
Першая састаўная частка складаных слоў у складзе некаторых тэрмінаў.
Альфа-часціцы — ядры атама гелію.
Альфа-прамяні — адзін з відаў выпрамянення радыеактыўных ядзер.
Альфа-
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дысацыя́цыя, ‑і,
1.
2. Парушэнне звязнасці псіхічных працэсаў.
[Ад лац. dissociatio — раз’яднанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Atómkernzertrümmerung
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fragmentation
a fragmentation grenade/bomb аско́лачная грана́та/бо́мба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nuclear
я́дзерны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
decay1
1. гніе́нне, гніццё
2. заняпа́д;
fall into decay заняпа́сці
3.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)