Verbum

папараска́зваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што, чаго, пра каго-што, аб кім-чым, з дадан. і без дап. (разм.).

Расказваць доўга, неаднаразова; расказаць многа чаго-н.

П. анекдотаў.

праўдзі́вы, -ая, -ае.

1. Які выражае праўду.

Праўдзівая аповесць.

Праўдзіва (прысл.) расказваць.

2. Які любіць гаварыць праўду, імкнецца да праўды.

П. чалавек.

П. характар.

|| наз. праўдзі́васць, -і, ж.

хвалі́цца, хвалю́ся, хва́лішся, хва́ліцца; незак.

Расхвальваць свае поспехі, заслугі; з пахвальбой расказваць пра свае ўчынкі, дасягненні і пад.

Ён любіць х.

Х. поспехамі.

|| зак. пахвалі́цца, пахвалю́ся, пахва́лішся, пахва́ліцца.

заліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. заліць¹.

2. Ілгаць, расказваць байкі (разм., неадабр.).

Не залівай, усё роўна не паверым.

3. Многа, часта піць (разм.).

Апошні час ён вельмі залівае.

спавяда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Быць на споведзі, прызнаваць свае грахі.

2. перан. Шчыра расказваць пра свае сакрэты, пра сябе.

Няма чаго кожнаму с.

|| зак. вы́спаведацца, -аюся, -аешся, -аецца.

усяля́кі, -ая, -ае, займ. азнач.

1. Самы разнастайны, розны.

Расказваць пра ўсялякія здарэнні.

У жыцці ўсялякае бывае (наз.).

2. Тое, што і усякі (у 3 знач.).

Дзень прайшоў без ўсялякіх здарэнняў.

Без усялякай хітрасці.