◎ Прага́піць ’празяваць’ (івац., Нар. сл.), прогстыты ’тс’ (брэсц., З нар. сл.). Да гапа разявака’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

niedojda

м./ж. разм. няўклюда; разявака, салапяка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fafuła

ж. расцяпа, разявака, цюхцяй, целяпень, цяцера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gawron

м.

1. заал.грак;

2. перан. разявака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Дуду́к ’маўчун’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ. dudùkas ’разявака’. Няпэўна. Хутчэй да дуду́каць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раззе́ўрат (разьзеўрат) ’разява, разявака’ (Стан.), сюды ж разяўро́тны ’няўважлівы’ (Сцяшк. Сл.). Ад разявіць (гл.) і рот (гл.), параўн. Гл. ратазей, разява.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oferma

ж. разм. разява, разявака, няздара, цяльпук, цюхцяй

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ротозе́й м.; ротозе́йка ж., разг. разя́ва, -вы м. и ж., разява́ка, -кі м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садо́вый садо́вы;

садо́вая кали́тка садо́вая фо́ртка;

садо́вая мали́на садо́выя малі́ны;

◊

голова́ садо́вая бран. галава́ бязмо́зглая, разява́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

goose

[gu:s]

n., pl. geese

1) гусь f.

2) informal ду́рань -ня m., дурні́ца, разява́ка -і m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)