zalew, ~u

м.

1. бухта; лагуна; затока;

zalew morski — марская лагуна;

2. разліў; паводка;

zalew rzeki — разліў ракі; паводка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyszynk, ~u

м. продаж на разліў (спіртных напіткаў);

restauracja z ~iem — рэстаран, які мае права прадаваць спіртныя напоі на разліў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

powódź

ж.

1. паводка; разліў; разводдзе;

2. перан. мора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

overflow​1 [ˈəʊvəfləʊ] n.

1. перапаўне́нне, пераліва́нне це́раз край;

There is an overflow from the cistern. Цыстэрна ўжо перапоўнілася;

an overflow of emotions паўната́ пачу́ццяў

2. разлі́ў, паво́дка

3. празме́рнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кру́пнік ​1, ‑у, м.

Крупяны суп; крупеня. Ужо з’елі верашчаку, яе месца заняў на стале забелены прасяны крупнік. Гурскі.

кру́пнік ​2, ‑у, м.

Хмельны мядовы напітак, пашыраны раней на Беларусі. — Добра, — сказаў тоўсты Іван і закругленым рухам разліў па чарках крупнік. — Карты на стол. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ссылаць — саслаць. Ссылка на катаржныя работы. // Вымушанае знаходжанне на пасяленні.

2. Месца, куды сасланы хто‑н. Праз сібірскую ссылку, Выгнанні, Разліў Ён [Ленін] дарогай сваёй Нас павёў у паходы. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разли́в м.

1. спец. (действие) разлі́ў, -лі́ву м.;

вино́ со́бственного разли́ва віно́ ўла́снага разлі́ву;

2. (половодье) паво́дка, -кі ж., разво́ддзе, -ддзя ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́ддзе, ‑я, н.

Веснавая вада, вясенні разліў. Часамі на перавалах, дзе разводдзе бушавала з нястрыманаю сілай і кідала лодку, як трэску, прыходзілася налягаць на вясло, каб выбрацца з небяспечных віроў. Колас. — Разводдзе зрабіла гэты лес востравам, на якім павінны ратавацца ўсе жывёлы, што жывуць у гэтых мясцінах. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áusschenken

vt

1) разліва́ць (у шклянкі, талеркі і г.д.)

2) прадава́ць у разлі́ў (напоі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Дуна́й агульная назва вялікай ракі ў беларусаў’ (Яшкін), рус. дыял. дуна́й ’ручаёк з-пад зямлі’, укр. дуна́й ’разліў вады’, польск. дыял. dunaj ’далёкая незнаёмая рака, мора’. Ад уласнай назвы ракі Дунай; гл. Фасмер, 1, 553 (да тлумачэння ўласнай назвы Дунай гл. Трубачоў, Эт. сл., 5, 156–157). Параўн. яшчэ Брукнер, 103.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)