erhtzen

1.

vt

1) награва́ць; напа́льваць

2) разгарачы́ць

2.

(sich) награва́цца; разгарачы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Htze

f -

1) гарачыня́, спёка

vor ~ — ад спёкі

2) запа́л, заўзя́тасць

in der ~ — у гара́чцы

in ~ kmmen* [gerten*] — разгарачы́цца, ускіпе́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

распа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Размякчыцца, размякнуць пад дзеяннем пары, вару і пад. Скура распарылася. □ За ноч макуха распарылася, і на раніцу Галя прынесла паўвядзерца пойла. Сабаленка.

2. Моцна прагрэцца, мыючыся ў лазні з парай. [Андрэй] распарыўся ўвесь, расчырванеўся, ад яго веяла гарачым здароўем, свежаю сілай. Зарэцкі. // Разм. Разагрэцца да поту; разгарачыцца. Сёння пякло і парыла ўвесь дзень. Юрка надта распарыўся на будоўлі, і ён будзе купацца даўжэй, чым у мінулыя вечары. Вышынскі. Хіліла зноў на сон, і ён падумаў, што, бегучы за санямі, быў распарыўся. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wut

f - лю́тасць, раз’ю́шанасць

mich pckte die ~ — мяне́ ўзяла́ злосць

in ~ gerten* — раз’ю́шыцца

~ auf j-n hben — мець зло́бу на каго́-н.

sine ~ an j-m uslassen* — спагна́ць сваю́ злосць на кім-н.

sich in ~ rden — разгарачы́цца, раз’ю́шыцца, раз’яры́я́цца (у час палемікі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)