пе́р’е, ‑я, н., зб.

Пёры (гл. пяро ў 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́рца, ‑а, н.

1. Памянш. да пяро.

2. Ліст цыбулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pióro

н.

1. пяро; пер’е;

2. пяро; ручка;

gęsie pióro — гусінае пяро;

wieczne pióro — аўтаручка;

cięte pióro — вострае пяро;

3. (у вясла) лопасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pen [pen] n. ру́чка; пяро́;

a ballpoint (pen) ша́рыкавая ру́чка;

a fountain pen аўтару́чка;

a felt-tip pen флама́стар

♦

put pen to paper узя́цца за пяро́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паўлі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўліна, належыць яму. Паўлінавае пяро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ryśnik

м. чарцёжнае пяро

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гусі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гусі, гусей, належыць ім. Гусінае мяса. Гусіныя лапы. □ На вуліцы гусіныя чароды паволі і нехаця, з крыкам саступаюць дарогу машынам. Хведаровіч.

•••

Гусінае пяро гл. пяро.

Гусіная скура гл. скура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапі́сны самопи́шущий;

~ная прыла́да — самопи́шущий прибо́р;

~нае пяро́ — самопи́шущее перо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Réißfeder

f -, -n рысава́льнае [чарцёжнае] пяро́, рэйсфе́дэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

плака́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плаката (у 1 знач.). Плакатнае пяро. Плакатнае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)