ла́зячыя
‘птушкі; жывёлы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
ла́зячыя |
| Р. |
ла́зячых |
| Д. |
ла́зячым |
| В. |
ла́зячых |
| Т. |
ла́зячымі |
| М. |
ла́зячых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адлётны, -ая, -ае.
1. Які адлятае на новае месца; пералётны.
Адлётныя птушкі.
2. Перыяд, у які птушкі адлятаюць у вырай.
Набліжаецца а. час.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гняздо́ўе, -я, мн. -і, -яў, н.
Месца, дзе гняздзяцца птушкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
такаві́шча, -а, мн. -ы, -ві́шч і -аў, н.
Месца, дзе такуюць птушкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прымо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -мо́ўк, -кла; -ні́; зак. (разм.).
Прыціхнуць, замоўкнуць.
Птушкі прымоўклі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ста́днік
‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь, свіння’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ста́днік |
ста́днікі |
| Р. |
ста́дніка |
ста́днікаў |
| Д. |
ста́дніку |
ста́днікам |
| В. |
ста́дніка |
ста́днікаў |
| Т. |
ста́днікам |
ста́днікамі |
| М. |
ста́дніку |
ста́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ста́днік
‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь, свіння’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ста́днік |
ста́днікі |
| Р. |
ста́дніка |
ста́днікаў |
| Д. |
ста́дніку |
ста́днікам |
| В. |
ста́дніка |
ста́днікаў |
| Т. |
ста́днікам |
ста́днікамі |
| М. |
ста́дніку |
ста́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
чу́чала
‘набітая чым-н. скура жывёлы, птушкі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чу́чала |
чу́чалы |
| Р. |
чу́чала |
чу́чал |
| Д. |
чу́чалу |
чу́чалам |
| В. |
чу́чала |
чу́чалы |
| Т. |
чу́чалам |
чу́чаламі |
| М. |
чу́чале |
чу́чалах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
залётны залётный;
~ныя пту́шкі — залётные пти́цы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пералётны перелётный;
~ныя пту́шкі — перелётные пти́цы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)