прыся́га, -і, ДМя́зе, ж.

Афіцыйнае і ўрачыстае абяцанне выконваць якія-н. абавязацельствы.

Ваенная п.

Прыняць прысягу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уну́тр, прысл. і прыназ. з Р.

У сярэдзіну, у межы чаго-н.

Прыняць лякарства ў.

Зайсці ў. дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пераэкзаменава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што.

1. Прыняць паўторны экзамен.

2. Прыняць экзамены ва ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

восприня́ть сов. успрыня́ць; улаві́ць, схапі́ць; прыня́ць; см. воспринима́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

резолю́ция рэзалю́цыя, -цыі ж.;

приня́ть резолю́цию прыня́ць рэзалю́цыю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пастанаві́ць, -наўлю́, -но́віш, -но́віць; -но́ўлены; зак., з інф.

Прыняць якую-н. пастанову.

П. адзінагалосна.

|| незак. пастанаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разду́мваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. раздумаць.

2. Думаць, вагаючыся; доўга не магчы прыняць рашэнне.

Хопіць р., згаджайся!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паве́рыць, -ру, -рыш, -рыць; зак.

1. каму-чаму і ў каго-што. Прыняць на веру што-н., стаць перакананым у кім-, чым-н.

П. у перамогу.

Паверце, ён не памыляецца тут.

Мы ў яго паверылі.

2. каму-чаму. Прыняць за праўду што-н., чые-н. словы.

П. чуткам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прычасці́цца, -чашчу́ся, -часці́шся, -часці́цца; -часці́мся, -часціце́ся, -часця́цца; зак.

У вернікаў: прыняць прычасце (у 1 знач.).

|| незак. прычашча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

unacceptable [ˌʌnəkˈseptəbl] adj. непрыма́льны;

unacceptable terms умо́вы, які́я немагчы́ма прыня́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)