He had an unhoped-for piece of good luck. Яму нечакана пашанцавала.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кампліме́нт
(фр. compliment)
пахвала каму-н., сказаная з мэтай зрабіць прыемнае.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
сюрпры́з
(фр. surprise)
1) прыемнае нечаканае здарэнне, нечаканасць;
2) нечаканы падарунак.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
diversion
[dəˈvɜ:rʒən]
n.
1) адхіле́ньне, адцягне́ньне ўва́гі, дывэ́рсія f.
2) заба́ва f., прые́мнае баўле́ньне ча́су, гуля́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
казыта́нне, ‑я, н.
Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. казытаць істанпаводлезнач.дзеясл. казытацца. Клаў [Аляксей Іванавіч] на мяккую далонь жоўтыя.. каласы, адчуваючы іх прыемнае казытанне.Шахавец.[Генька] ужо не мог стрымаць горкага казытання ў сваім носе.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пстры́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
1.Аднакр.да пстрыкаць.
2.каго-што. Кінуць, шпурнуць пстрычка. Іван занёс руку, каб пстрыкнуць прэч не дужа прыемнае гэтае стварэнне [жука].Быкаў.[Максім] спрытна, нібы між іншым, пстрыкнуў з пальца акурак у ваду.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
му́зыка, -і, ДМ -зыцы, ж.
1. Галіна мастацтва, якая адлюстроўвае рэчаіснасць у гукавых мастацкіх вобразах, а таксама творы такога мастацтва.
Класічная м.
Інструментальная м.
М.
Ю.
Семянякі.
2. Выкананне твораў гэтага мастацтва на інструментах.
М. і спевы.
3.перан., чаго. Мелодыя, прыемнае гучанне чаго-н.
М. мовы.
4.перан. Якая-н. добра арганізаваная, наладжаная справа (разм.).
Сапсаваў усю музыку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
2.Прыемнае пачуццё ад паспяховага ажыццяўлення, завяршэння чаго‑н. Данік адчуваў задавальненне сабой, гордасць, што здолеў перамагчы ўсе перашкоды.Краўчанка.Сябры з задавальненнем выкупаліся і вярталіся назад праз лес.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Задаволіць каго‑н., зрабіўшы яму што‑н. прыемнае, патрэбнае і пад.; уладзіць (у 2 знач.). Жанчына з боку наглядала за сваім госцем, шчаслівая, што яму абед спадабаўся; яна была рада, што дагадзіла такому госцю.Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́лад, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Брадзільны прадукт, падрыхтаваны з прарошчанага, высушанага і змолатага зерня збажыны, які выкарыстоўваецца для вырабу спірту, піва, квасу і пад. Жытні солад. Ячменны солад.
2.перан.Прыемнае адчуванне, слодыч. Праз солад дрымоты Толя пачуў, як Максім засмяяўся.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)