азнаямле́нчы і азнаямля́льны, -ая, -ае.

Той, які дае звесткі пра што-н., знаёміць з чым-н.

Азнаямленчая практыка.

А. візіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геліятэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Галіна навукі і тэхнікі, тэорыя і практыка выкарыстання сонечнай энергіі для тэхнічных мэт.

|| прым. геліятэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

педпра́ктыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Педагагічная практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самалётаваджэ́нне, ‑я, н.

Тэорыя і практыка ваджэння самалётаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́ктика в разн. знач. пра́ктыка, -кі ж., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

языково́й (к язы́к​II) мо́ўны;

языкова́я пра́ктика мо́ўная пра́ктыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зубалячэ́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зубалячэння. Зубалячэбная практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

педыятры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да педыятрыі. Педыятрычная практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднавадзі́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да суднавадзіцеля. Суднавадзіцельская практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

praxis [ˈpræksɪs] n. (pl. -xes) philos. пра́ктыка (у адрозненне ад тэорыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)