Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
станIIIтехн. стан, род. ста́на м.;
прока́тный станпрака́тны стан.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АБЦІСКНЫ́ СТАН,
пракатны стан для перапрацоўкі абцісканнем буйных зліткаў са сталі або каляровых металаў у загатоўку — зыходны прадукт для вытв-сці гатовага пракату. Да абціскнога стану адносяцца блюмінг, блюмінг-слябінг і слябінг.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БЛЮ́МІНГ-СЛЯ́БІНГ,
камбінаваны пракатны стан для абціскання буйных (да 40 т) стальных зліткаў на загатоўкі квадратнага (блюмы) ці прамавугольнага (слябы) сячэння. У параўнанні з блюмінгам мае большую вышыню пад’ёму верхняга валка (да 2130 мм) і даўжыню рабочай часткі (да 3505 мм).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
спяко́та, ‑ы, ДМ ‑коце, ж.
Разм. Высокая тэмпература паветра, нагрэтага сонцам; спёка, гарачыня. Паглядзі з гары, дзе ў поўдзень ясны ад спякоты млеюць саснякі.Вялюгін.Тут не зацішша Лясных палян. Спякатай дыша Пракатны стан.Пысін.Аціхла дзённая спякота. Павіс над клёнам маладзік, Неразгаданаю турботай Гармонік вечар маладзіць.Матэвушаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цехI(на заводе, на фабрике) цэх, род. цэ́ха м.;
прока́тный цехпрака́тны цэх;
нача́льник це́ха нача́льнік цэ́ха.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блю́мінг
(англ. blooming)
пракатны стан для абціскання стальных зліткаў вялікага папярочнага сячэння масай да 12 т і больш у блюмы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
блю́мінг-сля́бінг
(ад блюмінг + слябінг)
камбінаваны пракатны стан для абціскання буйных (да 40 т) стальных зліткаў у блюмы і слябы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
walcowany
walcowan|y
пракатны, вальцаваны;
wyroby ~e тэх. пракат;
blacha ~a — пракатная бляха
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ад’юста́ж
(ням. Adjustage, ад фр. ajustage)
участак пракатнага цэха з машынамі і механізмамі, пры дапамозе якіх апрацоўваюць і рыхтуюць да плаўкі пракатны метал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)