schéuchen

vt спу́джваць, адпу́жваць, праганя́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

boo​2 [bu:] v. шы́каць; асві́стваць; праганя́ць;

He was booed off the stage. Яго (шыканнем) прагналі са сцэны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ábtakeln

vt праганя́ць, звальня́ць (за непрыдатнасць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

праганя́цца I несов., страд. прогоня́ться; запива́ться; утоля́ться; см. праганя́ць I

праганя́цца II сов. (нек-рое время) прогоня́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сгоня́ть​I несов.;

1. в разн. знач. зганя́ць;

2. (прогонять) разг. праганя́ць; см. согна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

banish [ˈbænɪʃ] v.

1. выганя́ць, высыла́ць; праганя́ць;

He was banished to Siberia. Яго выслалі ў Сібір.

2. fml адганя́ць (думкі); пазбаўля́цца (страху); пераадо́льваць (пачуцці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fórtjagen

1.

vt праганя́ць

2.

vi (s) паскака́ць (конна)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórttreiben

* vt

1) праганя́ць; гнаць

2) праця́гваць (займацца чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ля́шыць, ляшы́ць ’разбіваць участак зямлі на палосы’, ’пазначаць, ставіць тычкі, вешкі за сейбітам на загоне’ (Нас., Сцяшк., Бяльк., Гарэц., Юрч., Касп., Мат. Маг., Сл. ПЗБ, Янк. Мат., Нар. лекс., Нар. словатв.), ’праганяць барозны па засеяным полі для спуску вады’ (КЭС, лаг.). Да ляха́ 2 (гл.). Сюды ж ляшэннік ’той, хто лешыць’ (зэльв., Нар. словатв.; Юрч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verjágen

vt

1) праганя́ць, выганя́ць, разганя́ць

2) адга́няць (ад сябе думкі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)