прабле́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прабле́ма прабле́мы
Р. прабле́мы прабле́м
Д. прабле́ме прабле́мам
В. прабле́му прабле́мы
Т. прабле́май
прабле́маю		 прабле́мамі
М. прабле́ме прабле́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апаліты́чны, -ая, -ае.

1. гл. апалітызм.

2. Які ўхіляецца ад удзелу ў грамадска-палітычным жыцці, абыякавы да пытанняў і праблем палітыкі.

|| наз. апаліты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэс-канферэ́нцыя, -і, ж.

Сустрэча прадстаўнікоў сродкаў масавай іфармацыі, тэлебачання з дзяржаўнымі, палітычнымі, навуковымі і інш. дзеячамі для высвятлення актуальных праблем грамадства і паведамлення пэўных звестак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неажыццяві́масць, ‑і, ж.

Немагчымасць ажыццяўлення чаго‑н. Неажыццявімасць праблем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геліяфі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

Раздзел астрафізікі, звязаны з вывучэннем праблем фізікі Сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праблема́тыка

(гр. problematikos = які датычыць пытанняў)

сукупнасць праблем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

праблема́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць праблем. Развіццё нашай прозы ішло ў напрамку пашырэння яе тэматыкі і праблематыкі. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

test case [ˈtestkeɪs] n. law спра́ва (якая мае прынцыповае значэнне для вырашэння аналагічных выпадкаў, праблем); спра́ва-прэцэдэ́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

горадабудаўні́цтва, ‑а, н.

Мерапрыемствы, звязаныя з будаўніцтвам і добраўпарадкаваннем гарадоў і гарадской гаспадаркі. Захаванне архітэктурнай спадчыны і яе арганічнае ўключэнне ў структуру гарадоў, што павінны быць рэканструяваны, — адна з важнейшых праблем сучаснага горадабудаўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светапо́глядны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да светапогляду. Станоўчую ролю ва ўдасканаленні марксісцка-ленінскай адукацыі моладзі адыграла аднаўленне навучальнага часу на выкладанне ў ВНУ светапоглядных дысцыплін, выдзяленне ў самастойны прадмет праблем навуковага камунізма. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)