изыска́ние ср.

1. (действие) адшука́нне, -ння ср., (неоконч.) адшу́кванне, -ння ср.; (поиски) по́шукі, -каў мн.;

изыска́ние средств адшука́нне сро́дкаў;

2. (научный поиск) по́шук, -ку м.; (с целью проектирования чего-л.) по́шук, -ку м.;

геологи́ческие изыска́ния геалагі́чныя по́шукі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

scan​1 [skæn] n.

1. ува́жлівае і падрабя́знае вывучэ́нне, пі́льны разгля́д

2. comput. праго́н, по́шук, прагля́д;

after/at a single scan за адзі́н праго́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

research​1 [rɪˈsɜ:tʃ, ˈri:sɜ:tʃ] n. (into/on) дасле́даванне, вывучэ́нне, по́шук; навуко́ва-дасле́дчая рабо́та;

Jane is a research worker in our lab. Джэйн – навуковы супрацоўнік нашай лабараторыі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ро́зыйск ’росшук’ (Нас., Юрч. Вытв.). Утворана ад іск ’пошук’ (вымаўлялася [йіск]) з далучэннем прыстаўкі роз‑/раз‑ (гл.). Ва ўтваральным *розйіск адбылася перастаноўка гукаў у групе йі > ій, а пры цвёрдай зычнай ‑з (у роз-) і перайшло ў ы. У іншых гаворках ‑й‑ выпала: ро́зыск (стол., валож., талач., ЛА, 1), але пасля прыстаўкі на галосны гук гэты ‑й‑ застаўся: по́іск [по́йіск], по́іска [по́йіска].

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шуканне, пошук, пошукі / органамі ўлады: росшук, вобыск

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

изы́скивать несов.

1. шука́ць, адшу́кваць; (находить) знахо́дзіць;

изы́скивать сре́дства на постро́йку адшу́кваць сро́дкі на пабудо́ву;

2. (производить поиск) вышу́кваць, рабі́ць по́шук (по́шукі);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

poszukiwanie

poszukiwani|e

н.

1. пошук;

2. ~a мн. пошукі; горн. разведка;

~a geologiczne — геалагічная разведка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

anons, ~u

м. анонс, апавяшчэнне, абвяшчэнне, абява, абвестка;

~y o poszukiwaniu rodzin — аб’явы пра пошук блізкіх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мадэрні́зм

(фр. modernisme, ад moderne = навейшы, сучасны)

агульная назва напрамкаў у мастацтве і літаратуры XX ст., для якіх характэрны адыход ад рэалізму, адмаўленне ад старых форм і пошук новых эстэтычных прынцыпаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

но́ша, ‑ы, ж.

Груз, які пераносіцца на сабе. За плячыма ў чалавека была цяжкая ноша, а ў руках кіёк. Сергіевіч. А ноша ў нас не малая: у руках кош з булкамі, на галаве бляха з пірожнымі. Гурскі. // перан. Усё тое, што абавязан хто‑н. выканаць, здзейсніць. Узяць ношу не па плячу. □ Нялёгкая ноша лягла па плечы дваццаціпяцітысячніка Лісіенкі. «ЛіМ». // перан. Аб чым‑н., што прычыняе клопат, турботы. О неспакойная ноша Думак заўжды маладых, Скарбу ўпарты пошук, Першай удачы сляды! Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)