пу́дзіць несов.

1. пуга́ть;

2. (пугая, заставлять подниматься с места) вспу́гивать;

п. пту́шак — вспу́гивать птиц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взноси́ться

1. (подниматься вверх, ввысь) узно́сіцца; падніма́цца, узніма́цца; узвыша́цца; (взлетать) узлята́ць;

2. страд. узно́сіцца; падніма́цца, узніма́цца; см. взноси́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приподнима́ться

1. прыпадыма́цца, прыўзніма́цца, прыўздыма́цца; (привставать с места) прыўстава́ць; см. поднима́ться;

2. страд. прыпадыма́цца, прыўзніма́цца, прыўздыма́цца; см. приподнима́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курэ́ць несов.

1. (испускать копоть) копти́ть;

ля́мпа пачала́ к. — ла́мпа начала́ копти́ть;

2. (о пыли) поднима́ться столбо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усхо́джвацца несов.

1. (о явлениях природы) поднима́ться;

2. (доходить до крайней степени в проявлении чего-л.) расходи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падхо́плівацца несов.

1. вска́кивать, подхва́тываться;

2. разг. (возникать) поднима́ться;

1, 2 см. падхапі́цца;

3. страд. подхва́тываться; см. падхо́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разража́ться несов.

1. (проявляться с силой) выбуха́ць; (подниматься) узніма́цца;

2. (смехом, бранью и т. п.) пачына́ць (рагата́ць, ла́яцца і да таго́ падо́бнае);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задзіра́цца несов.

1. в разн. знач. задира́ться; (подниматься кверху — ещё) вздёргиваться; см. задра́цца;

2. страд. задира́ться; вздёргиваться; см. задзіра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

станаві́цца несов.

1. в разн. знач. станови́ться;

2. встава́ть, поднима́ться;

3. (умещаться) встава́ть, станови́ться;

1-3 см. стаць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

восходи́ть несов.

1. (подниматься вверх) узыхо́дзіць;

2. (иметь началом) браць пача́так (ад чаго); (происходить) пахо́дзіць (з, ад чаго);

3. (о светилах) усхо́дзіць, узыхо́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)